kweekvissen

kweekvissen voelen zich niet als een vis in het water

We lezen het overal: de oceanen zijn bijna leeggevist. En wat doen we? Minder vis eten? Nee. We gaan vis kweken. In deze nieuwe vee-industrie zijn de welzijnsproblemen nu al niet meer te overzien. Een kijkje in de troebele onderwaterwereld van de kweekvis.

  • 15

    miljoen vissen kweekt Nederland per jaar

  • 10

    minuten duurt de doodsstrijd van de vis, tot soms wel enkele uren lang

Vissen ervaren ook pijn, stress en angst

Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat vissen pijn, stress en angst waarnemen. Toch bestaat er geen regelgeving die vissen beschermt. Niet voor wildgevangen vis, niet voor kweekvis. Het leed in de kweekvisserij is dan ook groot. Alleen paling krijgt iets van bescherming: zij mogen niet meer onverdoofd geslacht worden in Nederland.

Kweekvissen in Nederland

Nederland kweekt paling, meerval, claresse, forel, tilapia, snoekbaars, tarbot, garnaal, steur en yellowtail kingfish. De vissen leven in gesloten systemen. Dit zijn enorme tanks met een enorm aantal vissen. Er is nauwelijks ruimte om te zwemmen. Zo heeft een meerval van 1,25 kilo slechts drie liter water om zich in te bewegen. Dan zijn er nog ziektes, kannibalisme en stress. De sterfte onder kweekvissen is groot. tien tot twintig procent van de meervallen sterft vroegtijdig. Bij de paling loopt dit op tot vijftig procent.

Een koudbloedige dood

Een deel van de kweekvissen ondergaat een langzame en pijnlijke dood. Hoewel het Productschap Vis beloofde om vanaf 2009 alle kweekvis te verdoven voor de slacht, gebeurt dit nog steeds niet. Het Productschap Vis is zelfs opgeheven. Intussen bestaat er een diervriendelijke verdovingsmethode waarbij de vissen verdoofd worden door een stroomstoot. Maar dit wordt alleen gebruikt voor paling en een deel van de meervallen. De meeste vissen, zowel kweekvis als wilde vis, sterft op een afschuwelijke manier.

sluit je aan

Meld je aan voor onze e-mailnieuwsbrief met nieuws, acties, successen en tips.

Zo sterven kweekvissen

  • Verstikking: een doodstrijd van 55 minuten voor haringen tot ruim vier uur voor tongen en schollen.
  • Strippen en kaken: het levend en onverdoofd verwijderen van organen. Tijdens deze handeling reageren de vissen nog 25 tot 65 minuten op de prikkels. Uiteindelijk stikken ze.
  • Bevriezen: het op ijswater gooien van vissen. Ze spartelen hierna niet meer, maar zijn nog bij bewustzijn. De vissen sterven een langzame dood. Hoe lang dit duurt, hangt af van de temperatuur van het ijswater.
  • Zouten: palingen levend en onverdoofd in zout gooien. Het zout brandt de slijmlaag van de palingen weg. Vergelijkbaar met het toebrengen van brandwonden. Deze barbaarse methode is nog steeds toegestaan voor mensen die een klein aantal palingen wil doden.

Een industrie van miljoenen kweekvissen

Deze verschrikkingen vinden gewoon plaats in ons eigen land. De kweekvisindustrie wat is ingezakt door de goedkope import uit andere landen. De jaarlijkse productie is vijf miljoen kilo. Dit zijn ongeveer vijf tot zeventien miljoen dieren.

Kweekvis is geen oplossing

Kweekvisserij lijkt misschien een oplossing over overbevissing. In de praktijk krijgt een groot deel van de kweekvissen wilde vis uit zee gevoerd. Voor een kilo gekweekte zalm zijn ook kilo’s wilde vis gestorven. Vergeet daar bovendien de kilo’s bijvangst niet bij op te tellen.

Wat wil Wakker Dier verbeteren?

  • Goede verdoving voor de slacht.
  • Welzijnswetgeving ter bescherming van vissen

stop deze koudbloedige industrie

Help ons dieren zoals vissen te beschermen en betere leefomstandigheden te realiseren.